Maasland zit zelf zestien jaar in de WAO. Ook haar man zit in de WAO. “De contacten met UWV verliepen in die tijd altijd best wel stroef. Ik heb zelfs eens een rechtszaak gevoerd, en gewonnen. Daarom valt de samenwerking met UWV me nu honderd procent mee. Je zit nu in een andere positie en hebt met andere mensen te maken. Nu merk ik dat er echt naar me geluisterd wordt.”

De ervaringen van Maasland in de cliëntenraad zijn tot nu toe positief. “Ik vind het sowieso altijd leuk om nieuwe dingen mee te maken en daarvan te leren. Ik merk ook dat je tijd nodig hebt om processen te leren kennen en een netwerk op te bouwen. Want uiteindelijk leidt dat ertoe dat je dingen gedaan krijgt. En ook van UWV zelf en van de FNV, mijn achterbanorganisatie, krijg ik veel hulp. Iedereen is heel bereidwillig om in te werken, zodat je snel ingewerkt wordt.”

Het enige dat Maasland jammer vindt, is de snelheid. “Doordat overal procedures voor zijn, gaat alles best traag. Het is logisch dat er procedures zijn, en ook heel goed, maar af en toe wil je gewoon dingen snel aanpakken. En daar zijn we ook mee bezig. Ik zit nu in de commissie Sociale en Medische Zaken, en binnenkort hebben we weer een bijeenkomst. We gaan dan kijken hoe goed artsen zijn voorbereid op een gesprek met een cliënt. Ik hoop concreet dingen te gaan bereiken op deze onderwerpen.”