Raadslid

‘Gebrek aan heldere communicatie is bron van veel conflicten’

26 maart 2012

Geen thema

‘Gebrek aan heldere communicatie is bron van veel conflicten’
Veranderingen binnen UWV zelf, bezuinigingen van het kabinet, al deze zaken zijn van invloed op het werk van de commissie Werkpleinen en Re-integratie van de Cliëntenraad UWV in Noord. Commissielid Frits Kramer vertelt er meer over. Ook gaat hij terug naar wat volgens hem de bron is van veel conflictsituaties: het gebrek aan goede, heldere communicatie.
‘In de commissie komen alle zaken aan de orde die met werkpleinen en re-integratie te maken hebben’, vertelt Frits, sinds twee jaar raadslid van Cliëntenraad Noord. ‘Denk aan de ICT-problemen bij het UWV zelf rond de e-dienstverlening en de grote groep digibeten die nog niet computervaardig is. Maar ook zaken als de bereikbaarheid van de werkpleinen en de bezuinigingen, waar zowel de UWV-medewerkers als de cliënten mee te maken, worden besproken. Als het nodig is, brengen we vragen/opmerkingen van cliënten direct in via de tweemaandelijkse overlegvergadering bij het UWV.’
 
Bezuinigingen
Volgens Frits speelt er op dit moment heel veel op het gebied van werkpleinen en re-integratie. ‘Alles is op dit moment in beweging. Bezuinigingen spelen een grote rol. Aan de ene kant zien we de onzekerheid bij UWV-medewerkers over hun job en toekomst bij het UWV. Aan de andere kant vertegenwoordigen wij de cliënten van het UWV, die vanwege de bezuinigingen van het kabinet ook van alles boven het hoofd hangt. Denk maar aan de invoering van de Wet Werken naar Vermogen.’
 
Reistijden
‘Op dit moment zijn we in gesprek met de drie noordelijke provincies over de werkpleinen in Groningen, Leeuwarden en – zo verwachten we – Emmen. Dat gesprek is nodig om vanuit het perspectief van de cliënten te kijken of er iets kan worden gedaan aan de bereikbaarheid van de werkpleinen. Tot nu toe waren de werkpleinen van het UWV altijd redelijk in de buurt van de cliënten. Nu ze in het noorden beperkt gaan worden tot drie grote steden, wordt voor veel mensen de reisafstand naar een werkplein een probleem. In de Randstad mag het openbaar vervoer dan goed geregeld zijn, in het noorden is dat toch een beduidend stuk minder. Je zult maar in het uiterste noorden van Groningen wonen en naar het werkplein in de hoofdstad moeten reizen. Daar ben je niet zomaar. We hopen dan ook dat ze in de regio ook een contactmoment voor mensen willen creëren, die toch wel ver van de steden en het openbaar vervoer moeten wonen. Een aantal gemeentelijke werkpleinen blijft natuurlijk bestaan. Maar het is nog onduidelijk in hoeverre het UWV daartoe toegang heeft.’
 
Elektronische dienstverlening
Een ander probleem dat speelt is de groep die niet met computers kan omgaan en daardoor minder goed toegang heeft tot de elektronische dienstverlening van het UWV. Frits: ‘Natuurlijk, we krijgen zo langzamerhand steeds meer te maken met een generatie die “computer minded” is, en dus ook via de elektronische snelweg op zoek kan gaan naar banen. Maar er blijft een grote groep, die die vaardigheid (nog) niet bezit. Dat zijn niet alleen oudere mensen! Het UWV onderkent die problemen ook, maar heeft daarvoor nog geen optimale oplossing. Naast opleidingen blijft een gedegen begeleiding nodig. Daarnaast spelen er ook nog steeds ICT-problemen bij het UWV zelf, waardoor de e-dienstverlening nog niet soepel verloopt. Als je alles via de computer wilt gaan doen, moet je natuurlijk ook zorgen dat het programma waarmee je werkt in orde is. We hebben als cliëntenraad al vaak aan de bel getrokken om de UWV hierop te wijzen.’
 
Klachten verminderen
Tot slot zegt Frits: ‘We willen er met de cliëntenraad voor zorgen dat alles rond werkpleinen en re-integratie zo soepel mogelijk verloopt. Dat de berg aan klachten over het UWV als geheel kleiner wordt en dat daarover ook gecommuniceerd wordt. De manier van communiceren is in veel conflictsituaties die we tegenkomen de bron van de ergernis. Als zender en ontvanger niet op dezelfde golflengte zitten, praat men langs elkaar heen en begrijpt men elkaar niet. Het blijft dus een zaak van helder en duidelijk communiceren.’