Een stapje terug
Met gemengde gevoelens neemt hij afscheid: Rob Karstens (67). De scheidende voorzitter van de Centrale Cliëntenraad is eigenlijk nog niet klaar met het werk waaraan hij 2,5 jaar geleden vol enthousiasme begon. Maar hij kan niet anders. Gezondheidsklachten zorgen ervoor dat hij nu echt een stapje terug moet doen. Zijn laatste optreden is zeer binnenkort, als hij de openingsspeech houdt tijdens het Congres Cliëntenparticipatie. Nu alvast een korte terugblik op wat is bereikt en wat er nog bereikt kan worden.
‘Ja, het is heel jammer’, zegt Rob als we hem voor zijn afscheidsinterview spreken. ‘Je loopt soms gewoon tegen je grenzen aan en in mijn geval is dat mijn reuma. Daarom stop ik nu met het cliëntenraadswerk, maar het is wel met pijn in het hart. Tegelijkertijd is het ook een goede beslissing geweest, want sinds ik het rustiger aandoe, kan ik ook letterlijk weer op mijn benen staan. Dat zegt genoeg.’
Speelranden gevonden
Rob heeft per 1 april het voorzitterschap neergelegd en is inmiddels opgevolgd door Cora van der Sel. Een gesprek met haar heeft u nog tegoed. In dit artikel blikken wij eerst graag met Rob terug op de afgelopen jaren. En op zijn ideeën van 2,5 jaar terug toen we hem samen met zijn voorganger Jan de Wit interviewden. ‘Ja, toen heb ik gezegd graag de speelranden van het korset op te zoeken. Dat is deels wel en deels niet gelukt. In overleg met UWV en alle cliëntenraden is er meer openheid gekomen. We mogen letterlijk meer en vaker in de keuken kijken en dat is natuurlijk een goede ontwikkeling. We hebben altijd gezegd dat we graag vanaf het begin bij een besluitproces betrokken zijn die met de cliënt te maken heeft. Zo ver is het nog niet, maar we zijn als Centrale Cliëntenraad nu wel aangeschoven bij het management van het Strategie, Beleid en Kenniscentrum van UWV. Hierdoor kunnen we al over beleidszaken praten, voordat die bij de Raad van Bestuur liggen. Een hele belangrijke stap in de goede richting. Verder merken we ook dat er binnen UWV steeds meer begrip en kennis is voor cliëntenparticipatie en het werk van de cliëntenraden. Ook dat is een stap in de goede richting.’
Ook een ander punt dat Rob gezegd heeft op te pakken, is inmiddels opgepakt: de landelijke communicatiegroep heeft zich gebogen over een verbetering van de communicatie tussen alle cliëntenraden. ‘Ik vertrouw dat daaruit wat moois komt!’
Tip voor opvolger
Heeft hij nog een tip voor zijn opvolger? ‘Uiteraard moet iedereen zijn rol op zijn eigen manier en met zijn eigen aanpak uitvoeren. Ik heb gemerkt dat Cora erg veel zin heeft om ertegen aan te gaan. Misschien is dat wel de tip die ik haar wil meegeven: niet zozeer er tegenaan gaan als wel bouwen aan vertrouwen en zo met alle cliëntenraden samenwerken voor de cliënt.’
Dicht bij huis
Rob gaat nu noodgedwongen uitrusten. Maar helemaal stilzitten kan hij niet. ‘Dat wil en kan ik mijn vrouw ook niet aandoen’, zegt hij met een lach. ‘Nu eerst goed uitrusten en ervoor zorgen dat ik met mijn nieuwe medicijnen minder last krijg van voeten en benen. Als dat weer helemaal goed zit, kijk ik weer rond voor een bestuursfunctie. In ons dorp, dat wel. Ik heb al gehoord dat de Oranjevereniging en de plaatselijke volleybalvereniging mensen zoeken… ’
Speelranden gevonden
Rob heeft per 1 april het voorzitterschap neergelegd en is inmiddels opgevolgd door Cora van der Sel. Een gesprek met haar heeft u nog tegoed. In dit artikel blikken wij eerst graag met Rob terug op de afgelopen jaren. En op zijn ideeën van 2,5 jaar terug toen we hem samen met zijn voorganger Jan de Wit interviewden. ‘Ja, toen heb ik gezegd graag de speelranden van het korset op te zoeken. Dat is deels wel en deels niet gelukt. In overleg met UWV en alle cliëntenraden is er meer openheid gekomen. We mogen letterlijk meer en vaker in de keuken kijken en dat is natuurlijk een goede ontwikkeling. We hebben altijd gezegd dat we graag vanaf het begin bij een besluitproces betrokken zijn die met de cliënt te maken heeft. Zo ver is het nog niet, maar we zijn als Centrale Cliëntenraad nu wel aangeschoven bij het management van het Strategie, Beleid en Kenniscentrum van UWV. Hierdoor kunnen we al over beleidszaken praten, voordat die bij de Raad van Bestuur liggen. Een hele belangrijke stap in de goede richting. Verder merken we ook dat er binnen UWV steeds meer begrip en kennis is voor cliëntenparticipatie en het werk van de cliëntenraden. Ook dat is een stap in de goede richting.’
Ook een ander punt dat Rob gezegd heeft op te pakken, is inmiddels opgepakt: de landelijke communicatiegroep heeft zich gebogen over een verbetering van de communicatie tussen alle cliëntenraden. ‘Ik vertrouw dat daaruit wat moois komt!’
Tip voor opvolger
Heeft hij nog een tip voor zijn opvolger? ‘Uiteraard moet iedereen zijn rol op zijn eigen manier en met zijn eigen aanpak uitvoeren. Ik heb gemerkt dat Cora erg veel zin heeft om ertegen aan te gaan. Misschien is dat wel de tip die ik haar wil meegeven: niet zozeer er tegenaan gaan als wel bouwen aan vertrouwen en zo met alle cliëntenraden samenwerken voor de cliënt.’
Dicht bij huis
Rob gaat nu noodgedwongen uitrusten. Maar helemaal stilzitten kan hij niet. ‘Dat wil en kan ik mijn vrouw ook niet aandoen’, zegt hij met een lach. ‘Nu eerst goed uitrusten en ervoor zorgen dat ik met mijn nieuwe medicijnen minder last krijg van voeten en benen. Als dat weer helemaal goed zit, kijk ik weer rond voor een bestuursfunctie. In ons dorp, dat wel. Ik heb al gehoord dat de Oranjevereniging en de plaatselijke volleybalvereniging mensen zoeken… ’
