Zij vertelde dat dit het werk was van een van de winnaars van het kunstcongres 2017. Een kunstcongres voor cliënten van het UWV? Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. ‘Is dat niets voor jou?’ vroeg de medewerkster. ‘Jij schildert toch?’

Ik was een beetje in tweestrijd. Aan de ene kant leek het me een geweldige uitdaging om mee te doen en mijn schilderij te tonen aan een groter publiek. Aan de andere kant voelde ik me ook onzeker. Ik schilder tenslotte pas enkele jaren; ik vind mezelf nog een jonkie.

Nadat ik op de website wat meer over het kunstcongres gelezen had, verdween mijn onzekerheid en heb ik me ingeschreven. Toen op 5 juli de deelnamebevestiging kwam was ik ontzettend blij. Ik mocht meedoen aan het kunstcongres in het Van Abbemuseum in Eindhoven voor regio Zuid.

Vrijdag 30 november was het dan zo ver. Nog wat moe en een beetje gespannen stapte ik om 8.15 uur in de trein met een trolley vol spullen en natuurlijk mijn schilderij, op weg naar Eindhoven. Aangekomen bij het Van Abbemuseum bleek de hoofdingang gesloten. Op het bordje naast de deur las ik dat het museum pas vanaf 11 uur open was. Even twijfelde ik: het kunstcongres was toch wel vandaag? Maar toen ik mensen met een schilderij onder de arm zag lopen, wist ik zeker dat ik goed zat.

Kunst verbindt

De ingang bleek bij het museumcafé te zijn. Daar was al heel wat bedrijvigheid. Mensen van de organisatie namen kunstwerken in ontvangst, kunstenaars maakten kennis met elkaar en medewerkers van het museumcafé liepen rond met dienbladen. Nadat ik mijn kunstwerk had afgegeven, een kop koffie had gehaald en me aansloot bij twee vrouwen die ik bij de hoofdingang had ontmoet, viel de spanning van mij af. Al gauw waren we in gesprek over het congres en onze creaties.

Ik voelde meteen een soort verbondenheid. Allemaal mensen die een passie hebben voor creativiteit. Mensen die hiermee een manier hebben gevonden om gevoelens te uiten, naar binnen te kijken, mindful te kunnen zijn en een balans te vinden in het leven. Ook Monique List-de Roos, wethouder mobiliteit, cultuur en design van de gemeente Eindhoven, gaf tijdens de opening van het congres aan dat kunst verbindt.

Inspiratie

Na de opening waren er op verschillende plekken in het museum workshops. In kleine groepen, onder begeleiding van een kunstbuddy, werd gepraat over onderwerpen als: hoe presenteer je jezelf als kunstenaar, hoe kun je een expositie inrichten, waar moet je op letten als je kunst wilt verkopen en kun je met kunst geld verdienen? Het was enorm inspirerend om van andere kunstenaars te horen hoe zij dingen aanpakken. Daarbij kregen we ook zinvolle tips van de kunstbuddy. Zij vertelde bijvoorbeeld hoe je contacten kunt leggen met bedrijven om jouw werk te kunnen exposeren. Tijdens de lunch hadden we de gelegenheid om op de informatiemarkt informatie en inspiratie te vinden bij diverse professionele kunstkenners zoals Beeldend Gesproken, Special Art, Huis voor de Kunsten Limburg, maar ook de Beroepsvereniging voor kunstenaars en het UWV.

Moment suprême 

Het middaggedeelte had meerdere hoogtepunten. Allereerst gaf Frits Sissing, presentator van het tv-programma ‘tussen kunst en kitsch’, een lezing over zijn kijk op kunst en welke rol kunst in zijn leven speelde. Daarna was het moment waarop de kunstenaars, de jury en het publiek de kunstwerken konden gaan bekijken. Dat vond ik heel spannend. Wie bleef er bij mijn schilderij staan en kon ik aan hun gezichtsuitdrukking aflezen wat ze ervan vonden? Stiekem hoopte ik natuurlijk dat ze mijn werk mooi vonden. Zelf heb ik met verbazing rondgelopen. Wat een prachtige kunstwerken en wat een hoge kwaliteit. Het was een prachtige en kleurrijke verzameling van talent.

Het moet voor de jury een opgave zijn geweest om hieruit drie winnaars te kiezen. Frits Sissing zei ook: ‘Achter elk kunstwerk zit een mens, die over het unieke vermogen beschikt om een creatie te maken. Iedere kunstenaar heeft zijn eigen verhaal.’ Tegen 4 uur werden dan eindelijk de prijswinnaars bekend gemaakt. Hoewel ik het overduidelijk vond dat zij gewonnen hadden waren zij erg verrast. De onzekerheid die ik heb over mijn eigen kunnen, ervaren anderen dus ook. Het blijft spannend om je eigen werk te laten zien en van binnen naar buiten te gaan.

Marlou Opveld